اختلال لالی انتخابی
فهرست مطالب :
اختلال لالی انتخابی
یکی دیگر از اختلالاتی که در زیر مجموعهی اختلالات اضطرابی طبقهبندی شده است، اختلال سکوت بیمارگون ارادی است.
ویژگی های تشخیصی
این اختلال معمولا قبل از 5 سالگی (بین 3 تا 6 سالگی) شروع میشود و فراوانی آن در دختر و پسر برابر است.
کودکان مبتلا به این اختلال، وقتی در تعامل های اجتماعی با افراد دیگر مواجه میشوند، سر صحبت را باز نمیکنند و یا وقتی دیگران با آنها صحبت میکنند پاسخ گوی صحبت آنها نیستند.
این صحبت نکردن هم در تعاملات اجتماعی، هم در مدرسه، بستگان درجه دوم، خود را نشان میدهد به طوری که کودک در خانه ودر حضور اعضای خانواده صحبت میکند اما در مدرسه یا حتی در حضور پدربزرگ و مادربزرگ صحبت نمیکند؛ همچنین عدم صحبت در مدرسه منجر به مشکلات تحصیلی می شود و معلمان در بیشتر اوقات نمیتوانند مهارتایی مثل خواندن را ارزیابی کنند.
این کودکان بیشتر تمایل به ارتباطات غیر کلامی و مشتاق به مشارکت در بازیهایی هستند که نیاز به صحبت ندارد.
علل سکوت بیمارگون:
شایع ترین علت این اختلال اضطراب است . اما عوامل دیگری که دخیل هستند شامل:
کمرویی بسیار زیاد، ترس از خجالت زده شدن در جمع ( والدین ، اعتماد به نفس فرزند خود را در صحبت گرفته اند و یا کودک مورد انتقاد زیاد قرار گرفته است)، انزوا و کنارهگیری اجتماعی، وابستگی بیش از حد یا چسبندگی( یا حتی اضطراب جدایی)، صفات وسواسی، رفتارهای لج بازی خفیف و… .
توجه:
کودکانی که لالی انتخابی دارند تقریبا همیشه تشخیص یک اختلال اضطرابی دیگر_ معمولا اختلال اضطراب اجتماعی_ نیز دریافت میکنند.
درمان:
درمان حتما باید زیر نظر روانشناس انجام شود اما والدین با انجام کارهای زیر میتوانند نقش موثری در افزایش صحبت کودک خود داشته باشند.
1) آموزش مهارت های اجتماعی:
آموزش مهارت هایی نظیر برقراری ارتباط، ارتباطات غیر کلامی، عضوی از گروه بودن، اهمیت قائل شدن برای خود و دیگران و.. .
2) افزایش اعتماد به نفس:
ویژگی های مثبت و منفی فرزندتان را بنویسید ، چند مورد از آنها را انتخاب کنید و در طول یک هفته به ویژگی های مثبت توجه کنید و به ویژگیهای منفی بیتوجه باشید.
3) شکل دهی رفتار مناسب:
هنگامی که کودک شما نشانه های کوچکی از صحبت کردن با دیگران را نشان داد بلافاصله رفتار او را تقویت کنید.