اختلال اضطراب اجتماعی
(هراس اجتماعی)
فهرست مطالب :
اختلال اضطراب اجتماعی
یکی دیگر از اختلالاتی که در زیر مجموعه‌ی اختلالات اضطرابی طبقه‌بندی شده است، اختلال اضطراب اجتماعی (هراس اجتماعی) است.
ویژگی های تشخیصی
ویژگی اصلی اختلال اضطراب اجتماعی ترس یا اضطراب چشمگیر یا شدید از موقعیتهای اجتماعی که است که در آنها فرد امکان دارد در کانون توجه دیگران باشد که این ترس در کودکان باید در محیط های همسالان ظاهر شود ، نه فقط در تعامل با بزرگسالان و در نوجوانان الگوی گسترد هتری از ترس و اجتناب از جمله در تعامل با جنس مخالف، در مقایسه با کودکان دیده می‌شود.
وقتی فرد در موقعیتهای اجتماعی قرار می‌گرد ترس از این دارد که نکند مرا مسخره کنند، از نظر دیگران دیوانه، احمق، ز شت، ترسو و … به نظر بر سد و در کل در معرض ارزیابی‌های منفی قرار بگیرد و یا از موقعیتهای اجتماعی اجتناب می‌کند که خود باعث تقویت اختلال می‌شود و یا اضطراب شدید را تحمل می‌کند. در نتیجه ، موقعیتهای اجتماعی تقریبا همیشه ترس یا اضطراب را برانگیخته می‌کنند و در عملکرد اجتماعی، شغلی، تحصیلی و یا زمینه های مهم دیگر اختلال ایجاد می‌کند.
در کودکان ترس و اضطراب ممکن است با گریه، قشقرق، میخکوب شد، چسبیدن یا ناتوانی در صحبت کردن در موقعیت های اجتماعی ابراز شود.
افتراق اختلال لالی انتخابی با اضطراب اجتماعی:
افرادی که سکوت بیمارگون دارند ممکن است به علت ترس از ارزیابی منفی، صحبت نکنند، اما از ارزیابی منفی درموقعیتهای اجتماعی‌ای که نیاز به صحبت کردن ندارد( مثل بازی غیرکلامی) نمی‌ترسند.
شیوع و شکل گیری
ترس و اضطراب معمولا 6 ماه یا بیشتر ادامه دارد و شیوع آن در زنان بیشتراز مردان است وتفاوت‌های جنسیتی در شیوع آن در نوجوانان و جوانان بارزتر است.
متوسط سن آغاز این اختلال 13 سالگی است و این اختلال در اوایل کودکی نیز آغاز می‌شود و شروع آن در بزرگسالی نسبتا نادر است و بیشتر احتمال دارد پس از یک رویداد پرتنش یا شرم‌آور رخ دهد.
درمان
درمان حتما باید زیر نظر روانشناس انجام شود اما والدین با انجام کارهای زیر می‌توانند نقش موثری در کاهش نشانه‌های این اختلال داشته باشند .
1 ) فرندپروری مناسب:
برچسب کم‌رویی و خجالتی با فرزند خود نزنید و او را سرزنش و توبیخ نکنید. کوچک‌ترین رفتار مغایر با نشانه‌های اختلال را تشویق کنید یا از جداول ژتون و پاداش‌دهی استفاده کنید. همچنین فرزندتان را همان گونه که هست بپذیرید و محبت بدون قید شرط را بیان کنید.
2 ) حل مسئله:
با ایجاد یک مقیاس اضطراب‌سنج از کودک خود بخواهید اضطراب خود را در موقعیتهای اجتماعی متفاوت اندازه‌گیری کند و دلیل اضطراب خود را بنویسد سپس با کمک یکدیگر به حل مسئله در تک تک این موقعیت ها بپردازید. مثلا:
- در این موقعیت چه فکری داری؟
- چه شواهدی برای این فکرت وجود دارد؟
- چه افکار دیگری را می‌توانی جایگزین کنی؟
- چه رفتاری مناسب‌تر است؟
و سپس او را تشویق کنید که رفتارهای مخالف با رفتارهای کنونی را انجام دهد و این رفتارها را از میزان اضطراب کم به زیاد انتخاب کنید .
3 ) افزایش اعتماد به‌نفس:
لیستی از ویژگی های مثبت فرزند خود تهییه کنید و آن ویژگی‌ها را مورد پاداش کلامی قرار دهید یا قصه‌هایی در این زمینه برا آنها بخوانید.
4 ) آموزش مهارت‌های اجتماعی:
از جمله مهارت برقراری ارتباط، ابراز وجود، جرئت‌ورزی ، نه گفتن و ..
کارشناس ارشد روانشناسی
روانشناس و بازی درمانگر کودک
