pexels fauxels 3184183

والد و نوجوان

والد و نوجوان

آنچه در این بخش یاد می‌گیرید:

  • مهارت های گفتگو با نوجوان
  • ارتقاء عزت نفس در نوجوان
  • مقابله با بدرفتاری در نوجوان

چگونه صحبت کنم که نوجوانم گوش دهد؟

وقتی در مورد مشکلی با نوجوان خود صحبت می کنید، احساسات خودتان را محترمانه در میان بگذارید.

بگویید چه چیزی در حال اتفاق است، شما چه احساسی دارید و توضیح دهید چرا این احساس را دارید.

اغلب والدین هنگام صحبت با نوجوان خود از پیام های تو استفاده می کنند.

پیام های تو شامل تحقیر، سرزنش یا غر زدن هستند.

آن ها معمولا با کلمه ی تو شروع می شوند، تو باید بس کنی.

تو باید خجالت بکشی.

تو باید بهتر تلاش کنی.

نوجوان با شنیدن پیام های حاوی “تو” ممکن است احساس بی ارزشی داشته باشد یا دست به مقابله بزند،امکان دارد به صحبت های شما گوش ندهد. پیام های تو مأیوس کننده هستند و نو جوانان را تشویق به همکاری نمی کنند.

پیام های من نشانه ی احترام است.

شیوه ی بهتر برای گفتگو راجع به مسائل، استفاده از پیام های من است. پیام های من می گويند وقتی فرزندتان حقوق شما را نادیده می‌گیرد چه احساسی دارید تمرکز این پیام ها به جای نوجوان بر شماست، اینجا خبری از برچسب زدن یا سرزنش کردن نیست برای مثال:

وقتی تماس نمی گیری احساس نگرانی میکنم، چون نمیدانم کجا هستی؟

وقتی شیر را داخل یخچال نمیگذاری ناراحت می شوم چون خراب می شود.

پیام من به نوجوان می فهماند که کارهای او چه معنایی برای شما دارد همچنین باعث می شود نوجوان بدون سرزنش شدن شیوه ایی برای صحبت کردن  یاد بگیرند و آگاه شوند که بیان احساسات و عقاید به شیوه ایی که به حل مشکل کمک کند برای شما مهم است.

مطالب مرتبط:  فرزند‌پروری

در پیام های “من” مراقب خشم خود باشید. اگر گاهی از دست نوجوانتان احساس خشم می‌کنید ممکن است وارد نبرد قدرت من شوید و نوجوان دست از گفت گو با شما برمیدارد.

در مواقع خشم شدید می‌توانید کمی از محیط دورشوید پیاده‌روی بروید یا با سک دوست تماس بگیرید. اگر خشمتان بسیار زیاد است و می ترسید به فرزندتان آسیب بزنید به اورژانس اجتماعی زنگ بزنید و از آن‌ها راهکار بخواهید.

برای کنترل خشمتان از مشاور و روان شناس کمک بگیرید.

گاهی اوقات فقط درخواست کننده باشید.

همیشه نمی توانید از پیام های من استفاده کنید اگر این کار را انجام دهید ممکن است نوجوانتان دیگر به صحبت های شما گوش ندهد گاهی یک تقاضای ساده بهترین راه برای جلب همکاری است؛

ممکنه میز غذا را بچینی.

اگر اتاقت را تمیز کنی کمک بزرگی به من کرده‌ایی.

گاهی لازم است پیام های من دوستانه باشند مانند:

از پیاده روی همراه تو لذت می‌برم.

دیدم که ظرف هارا شستی مچکرم.

حس خوبی دارد که اتاقت را مرتب میبینم.

چگونه می توانم عزت نفس نوجوانم را ارتقا بخشم؟

پیام “من” این باور شما را به نوجوان انتقال می‌دهد که او علاقمند و اماده ی همکاری است و همین باعث می شود که  خود را باور داشته باشد، یک راه عالی برای نشان دادن احترام و باور به نوجوان این است که مشوق او باشید.

تشویق مهارتی است برای کمک به ارتقا عزت نفس نوجوان و برای آنکه به نوجوان نشان دهیم پذیرفته شده اند، باکفایت  و دوست داشتنی هستند.

برای تشویق نوجوانتان باید

  • اورا دوست داشته باشید و بپذیرید.
  • به تلاش هایش توجه کنید.
  • قدر دان او باشید.
  •  به او احترام بگذارید.
مطالب مرتبط:  اختلالات یادگیری

بسیاری والدین بر این باورند که وقتی فرزندشان را تحسین کی کنند او را تشویق کرده اند.

تحسین نوعی پاداش است که نوجوان ان را از طریق رقابت با دیگران کسب می کنند و ممکن است با دیگران مقایسه شوند.

با تحسین، نوجوانتان یاد میگیرد دیگران را خرسند کند بخصوص پدر و مادرش را  اما اگر به این نتیجه برسند که تنها راه رسیدن به حس ارزشمندی خشنودی دیگران است ممکن است بیشتر و بیشتر خواهان تحسین شوند و این خود منجر به آسیب های زیادی می شود.

تشویق کردن اما به نوجوان می آموزد که قدر ویژگی های منحصر به فرد خود را بداند احساس شایستگی کند و خودرا به شکلی که هست ارزشمند بداند. تشویق در قبال پیشرفت نوجوان به او داده می شود نه برتری از دیگران.

استفاده از عبارات:

  • تو بچه ی خوبی هستی.
  • کارت عالی بود.
  • لبخند زدن،
  • آرزوی موفقیت برای او و احترام‌ به تلاش های او

میتواند نمونه های خوبی از تشویق باشند.

بدرفتاری نوجوان

وقتی نوجوانم بد رفتاری می‌کند، چه کنم؟

نوجوان شما تصميم میگیرد که بد رفتاری کند. با این حال شیوه ایی که پاسخ می دهید، کاملا بستگی به خودتان دارد.

اگر به شیوه ایی که انتظار می رود پاسخ دهید او به نتیجه ی دلخواهش می رسد. شما با اعمال و رفتار خودتان فرصتی را در اختیار فرزندتان قرار می دهید تااهداف و رفتار های مثبت را در پیش بگیرد.

مطالب مرتبط:  لالی انتخابی

نوجوانی که بد رفتاری میکند دچار دلسردی شده است، دلسردی از احساس تعلق.

بهتر است به رفتار های مثبت فرزندتان توجه کنید و درباره ی باور هایی که در پس این رفتار ها وجود دارد بیاندیشید.

هر خانواده ایی خلق و خوی مربوط به خودش را دارد که ما آن را فضای خانواده می‌نامیم همچنین بزرگسالان هر خانواده ارزش هایی دارند که ترکیب آن با فضای خانواده، پیامی به نوجوانان ارائه می دهد مبنی بر اینکه چه چیزی در خانواده‌ اهمیت دارد. هر نوجوانی ارزش های مهم خانواده را یا می‌پذیرد و یا رد می‌کند.

آنگونه عمل کنید که دوست دارید نوجوانتان رفتار کند.

نوجوان از اعمال شما بیشتر می آموزد تا گفتار شما. آن ها رفنار، نگرش ها و تدابیر شما را می بینند. سپس آنچه را که می‌خواهند و ارزشمند می‌دانند، انتخاب میکنند.

برخی نوجوانان بر این باورند که راه رسیدن به تعلق، همکاری است، بنابراین احساس خوبی نسبت دیگران پیدا می کنند اما وقتی آن ها به این باور برسند که لازمه ی تعلق، بدرفتاری است، احساسات منفی را در خود ایجاد میکند.

والدین زیادی  به خودگویی عادت کرده اند آن ها به خودشان می‌گویند نوجوانم باید خوب رفتار کند، من از زمان هایی که او بدرفتاری می‌کند متنفر هستم.

بهتر است خودگویی های خودتان را تغییر دهید.

برای اینکار از خودتان بپرسید رفتار شما چه هدفی دارد و شما چه احساسی از آن دارید؟ و تا جای ممکن هر روز به ارزیابی و یادداشت خودگویی‌های خودتان بپردازید.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا