کودک طلاق

طلاق و کودک

قبل از طلاق

رفتارهایی که والدین بایستی انجام دهند تا کودک بهتر با مساله‌ی طلاق آنها کنار بیاید

پس از طلاق

مسائلی که والدین بایستی در رابطه با رفتارهای خود با کودک طلاق در نظر داشته باشند

کارهایی برای قبل از طلاق

اطلاع به کودک

بعد از قطعی شدن تصمیمتان که میخواهید طلاق بگیرید و مشورت از زوج در مانگر و به هنگام شروع پروسه ی طلاق این تصمیم را باید با کودک و نوجوان خود مطرح کنید  مطمعن باشیداگر به فرزندتان نگویید همانقدر آسیب زننده است که فکر می کنید گفتن آن.

چگونه به فرزندم بگویم میخواهم طلاق بگیرم؟

برای بیان این تصمیم به فرزند خود حتما نکات زیر را در نظر داشته باشید.

1- هردو والد با یکدیگر موضوع را بیان کنند و از قبل بدانند چه میخواهند بگویند کوتاه شفاف و قاطعانه صحبت کنید و به هیچ عنوان نقش والدگری یکدیگر را زیر سوال نبرید.

2- سن و میزان رشد فرزندتان را در نظر داشته باشید در هر سن واکنش به طلاق والدین متفاوت خواهد بود.

3- به فرزندانتان اطلاعات غیر ضروری ندهید و از بیان جزییات مخرب دوری  کنید.

4- به طور مکرر به فرزندتان اطمینان دهید دوستشان دارید و علاقتان به آنها تغییر نکرده است. و در هر صورت از آنها مراقبت می شود.

5- از مدتها قبل ذهن فرزندتان را با طلاق آشنا کنید با بیان داستان گفتگو با کودک و کتاب های مربوطه ناگهان این خبر را به او ندهید چراکه بسیار آسیب زا خواهد بود.

6- سعی کنید بافت خانواده در ارتباط با فرزند مثبت باشد.

آیا میزان آسیب در کودکان و نوجوانان یکسان است؟

سن فرزندتان ،جنسیت او ،کارکرد خانواده ،سازگاری والدین و رشد شناختی اجتماعی کودک  عوامل تاثیر گذار در آسیب پذیری فرزندان  به حساب می آیند.

به فرزند خود مهارت های زندگی بخصوص مدیریت هیجان و حل مسئله را آموزش دهید.

به او اطمینان دهید که در طلاق شما مقصر نیست تا احساس گناه نکند.

در موارد بحران از زوج درمانگر و روان شناس کودک نوجوان برای آسیب کمتر کمک بگیرید.

فرزندان طلاق

بعد از طلاق و فشار های روانی جدایی فرزندان احساس میکنند که پناهگاه و امنیت خود را از دست داده و مسلما دچار آسیب هایی می شوند که گاه تا پایان عمر زندگی آن ها را دچار تغییرات ناخوشابند می‌کند.

اگر چه طلاق می تواند اثرات منفی بر فرزندان داشته باشد، رفتار صحیح ، سنجیده  و آگاهانه ی والدین با کودک و نوجوان و حتی با یکدیگر، ابراز عشق و محبت، توجه کافی به فرزند ، برخورد همدلانه و مشورت با مشاورین متخصص در این زمینه و صبر ، بردباری و تاب آوری کافی می تواند کودک را در مسیر درست هدایت کرده و به او کمک کند که خود را با وضع موجود انطباق داده و به حیات طبیعی خود باز گردد.

کودکان و نوجوانانی که پدر و مادرشان از یکدیگر جدا شده اند غالبا نشانه های زیر را نشان می دهند:

1- ترس بی دلیل

2-بی خوابی

3-اختلال در تغذیه

4-لکنت زبان

5-سرگرمی های مضر

6-نا امیدی

7-پرخاشگری 

.مورد بسیار مهم در این راستا طبق پژوهش های انجام شده این است که به طور کلی بین طلاق والدین و بزهکاری فرزندان رابطه مستقیم وجود دارد به طوری که خانواده های که آمار طلاق در آنها بیشتر است فرزندان آن ها بیشتر به‌سمت رفتارهای پرخطر و بزهکاری می‌روند.

به هر میزانی که روابط والدین از ارتباطات صمیمی، عاطفی، و اخلاقی صحیح فاصله گیرد، می تواند منجر به جرم و اعتیاد دراعضاء خانواده از جمله فرزندان گردد

همچنین فرزندانی که والدین آنان دچار طلاق عاطفی هستند، دچار افسردگی بیشتری بوده و دارای کنش اجتماعی منفی تری نسبت به افراد با والدینی بدون طلاق عاطفی هستند و به صورت کلی از سلامت روان پایین تری برخوردارند.

نوع برخورد کودکان با طلاق در سنین مختلف متفاوت است 

نوزادان ممکن است مفهوم طلاق را درک نکند اما تغییرات و اختلافات را حس میکنند و ممکن است دچار سو هاضمه، دلهره و بی قراری شوند.

کودکان در سنین پیش دبستانی غالبا خود را مقصر میدانند و ممکن است احساس گناه کنند. گاهی  رفتارهای بچه گانه که از آن ها انتظار نمی‌رود انجام می دهند. ترس از طرد شدن و تنها ماندن در آنها دیده می‌شود.

کودکان ذر سنین دبستان احساس شرم، خجالت، بی‌کفایتی، غم و اندوه می‌کنند. نشانه های جسمانی مانند دل درد، تهوع و سردرد نیز دیده می‌شود.